آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی چیست؟
آنژیوپلاستی به معنای یک عمل جراحی ، اندوواسکولار است که حداقل تهاجمی است و برای گسترش رگهای خونی انسداد یا باریک شدن (عروق و رگها) در اطراف قلب به منظور بازیابی جریان طبیعی خون استفاده می شود. در اصطلاح پاتولوژیک ، آنژیوپلاستی را مداخله کرونر از طریق پوست یا PCI می نامند.
تعریف آنژیوپلاستی – با یک تعریف ساده ، اصطلاح “آنژیو” به معنای هر چیزی است که به رگهای خونی مربوط باشد در حالی که “پلاستیک” ، در اصطلاح پزشکی به قالب یا پیوند هر قسمت از بدن اشاره دارد ، که در این مورد مربوط به عروق قلب است.
آنژیوپلاستی می تواند به تسکین علائم انسداد و گرفتگی عروق کمک کند که اغلب بلافاصله پس از حمله قلبی انجام می شود. در روش آنژیوپلاستی کرونر از یک کاتتر بالون کوچک برای باز شدن گرفتگی رگ های قلب استفاده می شود و در نتیجه جریان خون به قلب بهبود می یابد. گاهی اوقات ، این فرآیند با قرار دادن یک استنت فلزی در شریان به هم می پیوندد تا به باز ماندن دیواره شریان کرونر کمک کند.
انواع آنژیوپلاستی
روش های مختلفی از آنژیوپلاستی وجود دارد که بسته به نوع بیماری که بیمار از آن رنج می برد ، پزشکان می توانند انتخاب کنند. این روش ها شامل موارد زیر است:
روش بالون آنژیوپلاستی
برای این روش ، پزشکان یک کاتتر کوچک با یک بالون را در رگهای قلب قرار می دهند. بادکنک تخلیه شده در نوک کاتتر ثابت می شود و نزدیک پلاک یا انسداد رگ خونی قرار می گیرد. پزشکان سپس بادکنک را باد می کنند تا به تدریج انسداد باز شود و از این رو جریان خون در قلب افزایش یابد. این عمل جراحی بالون برای قلب در موارد نادری انجام می شود که پزشکان قادر به استفاده از روش استنت نباشند.
قرار دادن استنت در قلب
این روش قرارگیری استنت قلب شامل استفاده از استنت یا یک لوله کوچک است که از مش سیم ساخته شده است. و به عنوان بستری برای حمایت از درون شریان کرونر عمل می کند. پزشکان با استفاده از یک کاتتر بادکنکی تخلیه شده ، از یک سیم راهنما برای قرار دادن استنت در قسمت مسدود شده شریان شما استفاده می کنند. وقتی در موقعیت قرار گرفت ، بادکنک باد می شود و استنت های آنژیوپلاستی منبسط می شوند تا دیواره های شریان را حفظ کنند. در طی یک دوره زمانی ، شریان در اطراف استنت بهبود می یابد.
استنت مورد استفاده در آنژیوپلاستی معمولاً از فلز ساخته می شود و به طور دائمی در رگ ها قرار می گیرد اما می تواند با موادی قابل جذب توسط بدن طراحی شود. برخی از استنت های مورد استفاده در آنژیوپلاستی حاوی دارو هستند که به کاهش خطر انسداد مجدد شریان کمک می کند.
روش چرخش
در این فرایند آنژیوپلاستی ، یک کاتتر مخصوص با نوک بلوط شکل و روکش الماس ، در نزدیکی پلاک قلب هدایت می شود. سپس نوک آن با سرعت زیاد می چرخد تا انسداد یا پلاک را در ذرات میکروسکوپی تجزیه کند. سپس این ذرات توسط جریان خون جذب می شوند.
این روند به دفعات لازم برای پاک شدن مسیر عبور خون از موانع ، تکرار می شود. چرخش یک روش معمول نیست زیرا استنت های آنژیوگرافی و عمل های بالون قلب نتایج بهتری دارند و انجام آنها توسط پزشک آسان تر است.
آتروکتومی شریان
یک روش پیچیده استفاده از بادکش درمانی برای شریان های قلب ، شامل استفاده از یک استوانه توخالی در نوک کاتتر است که در آن یک طرف یک پنجره باز دارد در حالی که طرف دیگر یک بادکنک تخلیه شده دارد. هنگامی که نزدیک شریان باریک قرار می گیرد ، بادکنک باد می شود و پنجره به سمت انسداد یا پلاک های شریان رانده می شود. یک تیغه موجود در داخل سیلندر می چرخد ، بنابراین پلاک هایی را که در داخل لوله توخالی بیرون می زند از بین می برد و می تراشد. تراشه ها در داخل محفظه ذخیره می شوند و از بدن جدا می شوند. این روش به ندرت انجام می شود.
آنژیوپلاستی بالون برش
جراحی برش آنژیوپلاستی با بالون به معنی استفاده از کاتتر مخصوص بالون است که مجهز به بادکنک تخلیه شده و تیغه های کوچک است. هنگامی که در نزدیکی پلاک قرار می گیرد ، تورم بادکنک تیغه هایی را که باعث تحریف و برش پلاک در شریان قلب می شوند ، فعال می کند. در همین حال ، پلاک ها توسط بالن که اکنون باد کرده است به دیواره شریان رانده می شوند
آنژیوپلاستی چگونه انجام می شود؟
جراحی آنژیوپلاستی چیست؟
یک عمل آنژیوپلاستی در یک آزمایشگاه ویژه کاتتریزاسیون قلب توسط یک متخصص قلب آموزش دیده انجام می شود. قرار دادن سوند بالون به طور کلی از طریق کشاله ران ، بازو یا مچ دست انجام می شود. بیمار اغلب در حین جراحی بیهوش نمی شود. برای کمک به آرامش ، داروی آرامبخش تهیه می شود. در بیشتر مواقع ، بیماران همچنین می توانند در حین عمل بیدار باشند اما بستگی به میزان آرام بخشی آنها دارد.
نحوه آماده سازی برای جراحی آنژیوپلاستی
جدا از معاینه منظم پزشکی ، پزشکان یک سری آزمایشات را به عنوان مراحل آماده سازی آنژیوپلاستی انجام می دهند. این آزمایشات شامل موارد زیر است:
اشعه ایکس قفسه سینه
الکتروکاردیوگرام
آزمایش خون
پزشکان همچنین به بیماران توصیه می کنند قبل از انجام این عمل آزمایش تصویربرداری اشعه ایکس خاص را انجام دهند. به این آزمایش آنژیوگرام کرونر گفته می شود. این یک روش تصویربرداری پزشکی است که پزشکان برای دیدن جزئیات داخل هر رگ خونی استفاده می کنند. این تصاویر اطلاعات لازم را برای تصمیم گیری در مورد روند درمان در اختیار پزشکان قرار می دهد. از طریق آنژیوگرافی کرونر ، پزشکان می توانند ناحیه ای که عروق در آن باریک شده است و اینکه تا چه حد باریک شده را تشخیص دهند. در این آزمایش همچنین اطلاعاتی در مورد انسداد شریان یا تنگی های دیواره ارائه شده است.
از آنجا که درمان پس از آنژیوگرام در شرف شروع است ، اینها مراحلی است که بیمار باید دنبال کند:
پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند مصرف برخی از داروها مانند آسپرین ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) یا داروهای رقیق کننده خون را متوقف کند.
لازم است شش یا هشت ساعت قبل از شروع جراحی ، خوردن یا آشامیدن متوقف شود
برخی از داروهای تجویز شده باید صبح روز عمل مصرف شوند. بیماران باید فقط جرعه های کوچک آب برای این کار بنوشند
در طی آنژیوپلاستی چه اتفاقی می افتد؟
برای بیمار از طریق کاتتر IV مایعات ، داروها و مواد رقیق کننده خون یا ضد انعقاد خون تجویز می شود
فشار خون ، ضربان قلب و میزان اکسیژن در بدن نیز در تمام مراحل کنترل می شود
بی حسی موضعی در ناحیه ای انجام می شود که قرار است سیم راهنمای کوچک و نازکی از آن وارد شود. یک برش کوچک در این ناحیه ایجاد می شود
متخصص قلب از توانایی اشعه ایکس زنده استفاده می کند که پزشک را برای قرار دادن نوک کاتتر در ناحیه تنگ شده شریان راهنمایی می کند
این روش سپس شامل قرار دادن ماده حاجب از طریق کاتتری است که تصاویر اشعه ایکس از داخل شریان را تولید می کند. با این کار پزشک می تواند پلاک را پیدا کرده و انسداد را تشخیص دهد. به این تصاویر آنژیوگرام می گویند.
پس از به دست آوردن آنژیوگرام خاص ، پزشک بالون را باد می کند ، از این رو رگ خونی را گشاد می کند و جریان خون طبیعی قلب را بازیابی می کند.
سپس بالون تخلیه شده و کاتتر خارج می شود.
زمان لازم برای آنژیوگرافی و کل روش آنژیوپلاستی اغلب بین 1-3 ساعت می باشد.که بستگی به تعداد انسداد و پیچیدگی وضعیت عروق دارد.
آنژیوپلاستی کرونر و استنت گذاری
بیشتر افرادی که به این روش احتیاج دارند اغلب مجبور به استفاده از استنت برای آنژیوپلاستی هستند. استنت در آنژیوپلاستی معمولاً مانند یک سیم پیچ نازک از سیم مفتولی است که پس از هل دادن سوند بالون به عقب و از بین بردن پلاکی که در دیواره ها بود ، برای نگه داشتن دیواره های شریان استفاده می شود. استنت به طور دائمی قرار داده می شود ، به شريان اجازه می دهد تا از هرگونه تشکیل پلاک مجدد در دیواره شریان جلوگیری شود.
در طی عمل آنژیوپلاستی با استنت چه اتفاقی می افتد؟
استنت آنژیوپلاستی در نوک کاتتری قرار داده می شود و در یک ساختار فرو ریخته اطراف بالون قرار می گیرد.
هنگامی که در حین آنژیوپلاستی قلب کاتتر به دیواره های باریک عروق می رسد و بادکنک باد می شود ، استنت به جلو می ریزد و به دیواره های شریان قفل می شود.
استنت همراه با گسترش دیواره های شریان منبسط می شود و به حفظ دیواره ها کمک می کند.
تصاویر اشعه ایکس یا آنژیوگرام ها به طور مداوم برای یادداشت برداری از کیفیت جریان خون از طریق محل عبور گرفته می شوند
در بعضی موارد ، بیش از یک استنت استفاده می شود. بیشتر استنتهای استفاده شده در طی روش اغلب با داروها پوشانده می شوند. این داروها در شریان آزاد می شوند و به جلوگیری از تجمع بیشتر پلاک ها و باریک شدن مجدد دیواره های شریان کمک می کنند.
بعد از عمل آنژیوپلاستی چه اتفاقی می افتد؟
وقتی جراحی آنژیوپلاستی در شرایط غیر اورژانسی انجام شد ، پزشک بیمار را یک شب در بیمارستان نگه می دارد و وضعیت خون و قلب را به طور مداوم کنترل و ارزیابی می کند. در موارد معمول ، بیماران می توانند حتی یک هفته بعد از عمل جراحی به کار خود برگردنند.
به بیماران توصیه می شود مایعات زیادی بنوشند و باید حداقل یک یا دو روز پس از عمل از انجام هرگونه فعالیت شدید خودداری کنند.
آیا آنژیوپلاستی برای شما درست است؟
علائم خاصی در بیمارانی مشاهده می شود که توصیه می شود تحت عمل آنژیوپلاستی قرار گیرند. این علائم گرفتگی عروق ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد حاد قفسه سینه یا آنژین
تنگی نفس یا دشواری کلی در تنفس
تپش قلب یا لرزش قلب
خستگی و ضعف شدید
ناتوانی در انجام فعالیتهای بدنی سنگین
حالت تهوع و تمایل به استفراغ
تعریق
در صورت حمله ناگهانی قلب ، پزشکان اغلب مراحل آنژیوپلاستی را انجام می دهند. انجام این روش در چند ساعت اول حمله قلبی می تواند خطر عوارضی مانند نارسایی قلبی را که بعداً بوجود می آیند ، کاهش دهد. دلیل آن این است که انجام آنژیوپلاستی فقط 1-3 ساعت طول می کشد و تا حد زیادی ایمن ترین و کارآمدترین روش برای برگشت جریان خون به قلب در عرض چند ساعت است.
آنژیوگرافی کرونر یا آزمایش cag به منظور از بین بردن یا پاک سازی تجمع چربی پلاک ها در عروق خونی قلب انجام می شود. این پلاک ها به طور کلی از کلسترول ، چربی و کلسیم تشکیل شده اند که در خود خون یافت می شوند. این رگهای خونی مبتلا در نتیجه بیماری به نام تصلب شرایین است. اگر شرایط زیر در بیماران قابل مشاهده باشد ، آنژیوپلاستی لازم است:
تجویز صحیح داروها و تغییر سبک زندگی به توصیه پزشک باعث بهبود سلامت قلب نشده است
بیمارانی که از درد گسترده و منظم قفسه سینه یا آنژین رنج می برند
حوادث حمله قلبی
درمان آنژیوپلاستی برای همه مناسب نیست. در موارد بیماری عروق مضاعف ، دو رگ خونی به طور همزمان با مشکلات باریک یا استنت روبرو می شوند. برای چنین شرایطی ، جراحی بای پس عروق کرونر توصیه می شود که یک روش جراحی بسیار تهاجمی است.
خطرات آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی قلب یک روش کم تهاجمی است و از نظر جراحی بای پس عروق کرونر خطر کمتری دارد.
خطرات پس از آنژیوپلاستی
شامل:
باریک شدن مجدد عروق قلب:
در طول دوره نقاهت آنژیوپلاستی ، در صورت قرار دادن استنت های روکش دار در طول عمل ، احتمال اندکی دوباره باریک شدن دیواره شریان قلب وجود دارد. برای روشهایی که از استنت فلزی برهنه استفاده می کنند ، احتمال باریک شدن مجدد شریان در طول زمان بهبودی آنژیوپلاستی می تواند 10-20 درصد باشد.
تشکیل لخته خون:
در دوره نقاهت استنت قلب ، لخته های خون می توانند در داخل استنت هایی که در داخل رگ قرار داده شده اند ، تشکیل شوند. این لخته ها می توانند منجر به حمله قلبی ناگهانی به دلیل فروپاشی شریان شوند. برای جلوگیری از این موارد ، باید از داروهای تجویز شده مناسب استفاده شود. به عنوان بخشی از محدودیت های پس از قرار دادن استنت ، بیماران برای جلوگیری از بروز حمله قلبی ، هرگز نباید از این داروها صرف نظر کنند یا آنها را قطع کنند.
پزشکان با استفاده از داروهای خاص آنژیوپلاستی ، می توانند از بروز لخته خون در نزدیکی استنت داخل عروق کرونر بکاهند.
خون ریزی:
ممکن است در دوره استراحت پس از آنژیوپلاستی ، ناحیه ای که کاتتر به داخل رگ وارد شده است ، خونریزی کند. کبودی های ساده ای ممکن است رخ دهد اما در موارد خونریزی شدید ، ممکن است انتقال خون یا اقدامات جراحی انجام شود.
روش آنژیوپلاستی همچنین برخی از خطرات را به همراه دارد حتی اگر نادر باشد. این خطرات شامل:
حمله قلبی
آسیب عروق کرونر: شریان کرونر ممکن است در طی عمل پاره یا مختل شود. این شرایط نیاز به جراحی بای پس فوری دارد
مشکلات کلیه: رنگ کنتراست که در هنگام قرار دادن استنت در آنژیوپلاستی استفاده می شود ، می تواند باعث ناراحتی کلیه در بیمار شود. این امر خصوصاً برای کسانی اتفاق می افتد که قبلاً از مشکلات کلیوی رنج می برند.
سکته مغزی: در صورت رها شدن پلاک های شریان در حین نخ کشیدن کاتتر از طریق رگ های خونی ، سکته مغزی ممکن است رخ دهد. لخته های خون همچنین می توانند در کاتتر ایجاد شوند که ممکن است از طریق رگ های خونی به مغز برسد. این یک عارضه نادر است و از داروهای رقیق کننده خون یا ضد انعقاد خون برای کاهش خطر وقوع سکته مغزی استفاده می شود.
ریتم غیرطبیعی قلب: در طی جراحی آنژیوپلاستی ، قلب ممکن است خیلی سریع یا خیلی آهسته بتپد. این اغلب یک مشکل کوتاه مدت است اما گاهی اوقات ممکن است به داروها و ضربان سازهای موقت قلب برای تسکین ضربان قلب نیاز داشت.
بازتوانی پس از آنژیوپلاستی
پس از آنژیوپلاستی و استنت گذاری ، زمان بهبودی استنت قلب تقریباً 24-12 ساعت پس از برداشتن کاتتر است. بیماران می توانند طی چند روز یا یک هفته پس از عمل به زندگی عادی خود برگردند. وضعیت بیماری عروق کرونر بعد از PCI این است که درد قفسه سینه به طور قابل توجهی کاهش می یابد و بیماران توانایی ورزش را به دست می آورند.
پس از پایان روش آنژیوپلاستی ، بیماران می توانند انتظار بروز برخی علائم شایع در خانه را داشته باشند. این شامل:
کبودی یا تغییر رنگ در ناحیه ای که کاتتر قرار داده شده است
خستگی مفرط و کمبود انرژی
چه زمانی بیماران باید در طول دوره نقاهت با پزشک تماس بگیرند؟
دردهای گسترده قفسه سینه که بیماران قبل از جراحی احساس می کردند
اگر زخم سوراخ شده در ناحیه ایجاد برش متورم شده و یک توده ایجاد کند. همچنین شروع به نشت خون از زخم
بروز تب